quinta-feira, 7 de fevereiro de 2008

NOSO BERGANTIN






José de Espronceda


CANSAO DO PIRATA


Con dés canhones por banda,
vento en popa, a toda vela,
nao corta el mar, senao voa
un velero bergantín.
Baixel pirata que chaman,
por su bravura, O Temido,
en todo mar conhesido
do un ao outro confín.
j


A lua no mar reflite,
e na lona xime o vento,
e alsa en mole movimento
ondas de plata e asul;
e ve o capitao pirata,
cantando alegre na popa,
Asia a un lado, ao outro Europa,
e lá na sua frente Estambul:

«Navege, velero mío,
sen temor,
que nin inemigo navío
nin tormenta, ni bonansa
seu rumo torser alcansa,
nin suxeitar seu valor.

Vinte presas
temos feito
a despeito
do Inglés,
e renderan
sus pendoes
sen nasoes
aos meus pés.

Que é mi barco meu tesoro,
que é meu deus a libertade,
mi lei, a forsa e o vento,
mi única patria, a mar.

Lá mexan ferós guerra
ségos reis
por un palmo mais de terra;
que eu tenho aquí por mío
cuanto abarca o mar bravío,
a quen ninguén impós leis.

E nao ten praia,
sea cualqueira,
nin bandeira
de esplendor,
que nao sinta
meu dereito
e dé peito
a mi valor.

Que é mi barco meu tesoro,
que é meu deus a libertade,
mi lei, a forsa e o vento,
mi única patria, a mar.

á vós de «barco ven!»
é de ver
cómo vira e se prevén
á todo trapo escapar;
que eu sou o rei do mar,
e mi furia é de temer.

Nas presas
eu divido
o colhido
por igual;
só quero
por riquesa
a belesa
sen rival.

Que é mi barco meu tesoro,
que é meu deus a libertade,
mi lei, a forsa e o vento,
mi única patria, a mar.

Sentensiado estou a morte!
eu río;
nao me abandone a sorte,
e ao mesmo que me condena,
pendurarei duna antena,
quisá no seu propio navío.

E se caio,
qué é a vida?
Por perdida
xa a dí,
cuando o xugo
do esclavo,
como un bravo,
sacudí.

Que é mi barco meu tesoro,
que é meu deus a libertade,
mi lei, a forsa e o vento,
mi única patria, a mar.

Sao mi música melhor
aquiloes,
o estrépito e tremor
dos cables sacudidos,
do negro mar os bramidos
e o ruxir de mis canhoes.

E do trovao
ao son violento,
e do vento
ao rebramar,
eu me durmo
sosegado,
arrolado
polo mar.

Que é mi barco meu tesoro,
que é meu deus a libertade,
mi lei, a forsa e o vento,
mi única patria, a mar.»

ORIXINAL EN ESPANHOL: Antología da Poesia Espanhola
URL: http://users.ipfw.edu/jehle/poesia/pirata.htm




0 comentários:

 
© 2007 Template feito por Templates para Você