L.Cham.3 MEDISINA GUARANÍ 1

A maioria das doensias sao doensias da alma que se acaban manifestando no corpo. Un chamán sabe que apenas é un fasilitador de prosesos e que o único verdadeiro médico de si mesmo é o propio pasiente. Só el pode salvarse. Como? Mudando consiente e radicalmente a mentalidade que negativisou o seu pensamento, o cual produsiu un comportamento negativo e unos ábitos danhinos que o abriron á resepsao e acumulasao dun monte de suxieira, de porcaría astral, de mierda psíquica.
O corpo só é a cristalisasao, a materialisasao da enerxía mental do sujeito nuna das dimensoes da realidade multidimensional de su ser, á que chamamos Física. Cuando a mente xa está demasiado contaminada de mierda psíquica, esa contaminasao se extende ao sistema imunolóxico, ponte de química sutil ou química das ondas entre a psiquis e o soma, ou estrutura fisiolóxica. Debilitado o sistema imunolóxico en su coexao e autodisiplina, baixan as defensas, se abren os campos enerxéticos de proteisao do corpo, a decadensia da mentalidade sostendora da estrutura comensa a feder e todos os elementais da corrupsao acuden ao festín, igualsinho que aves carronheiras que captan o cheiro de medo e de morte dun agoniante ou dun cadáver que inisia su descomposisao.

Pouco pode faser o chamán por salvar o corpo de pasientes tan neglixentes que se acostumaran a aseitar a convivensia continua con seu propio desorden interior, manifestado en forma de sentimento de culpa, remorsos, insatisfacao persistente e infelisidade, sen tratar de dar algún tipo de resposta ativa e resolutiva a esas claras demandas do seu espíritu para que ponha su vida en orden e mude o rumo dela. Cuando a decadensia xeral está xa bem instalada, o único que pode faser o chamán e axudar a desabafar e limpar ao máximo a mentalidade, para que podan morrer en pás sen virar espíritus sofredores, isto é, pasando dun inferno físico a un inferno astral en lugar de asender a una dimensao onde podan ser axudados polos guías de su Linaxe.

Un chamán, como cualquer médico de cualquer cultura, se fas realmente útil cuando é consultado a tempo, isto é, cuando as defensas do corpo comensan a pedir, por meio de malestar, que o sujeito se ocupe del, deixe todas as demais prioridades que acredita ter, e le preste atensao. As veses basta con un xexún, una meditasao, un exame de consiensia en procura das causas da aflisao e, una vez encontradas, una firme resolusao de mudansa de ábitos ou exersisio dilixente e imediato de compensasoes resolutórias de problemas acumulados. Se iso nao resolve, o intelixente é pedir axuda externa.

Solisitada su axuda (nunca se debe axudar a quen nao pide axuda desde a sua vontade e libre eleisao), o chamán, como cualquer médico, estuda ao pasiente. En sosiedades pequenas onde todos nos conhesíamos e a maioria tinhamos conexões profundas, incluso a nivel espiritual por meio da Linaxe, era ben fásil conheser as causas do mal. Se eran espirituais pedían una cura chamánica a nivel espiritual que explicaremos em próxima posta. Se eran físicas esixían limpezas físicas da área afetada ou intervensoes quirúrxicas, ou tratamentos medisinais da agua interior que compoe a maioria da sustansia dos órgaos do noso corpo.

Esa agua é una agua viva, como a de cualquer biosistema acuático, una lagoa, nun río, un mar. Milhoes de pequenos seres coexisten interconetados no noso oseano interior. É toda una microecoloxía sustentable. Cuando un grupo deles se ve afetado por un impacto ou una infesao, comensan a morrer, a descomporse e a suxar a agua viva daquela parte do corpo na que moran, co cual, ese órgao se resente.
Se a infeisao se produsiu nun grupo de microseres que estao realisando funsoes de intercambio xeral por todo o corpo, o problema se fas maior, porque entao existe un contaxio, o mal se extende a distintas partes, e acaba produsíndose o que os médicos osidentais chaman gangrena ou metástasis. Contaminasao xeral. Toda uma sosiedade de seres elementais que trabalhaban ordenadamente para a armonía do conxunto estao desordenados agora, mas continuan reprodusíndose en filhos igualmente desordenados que a toda parte levan su desorden autodestrutivo.

Cuando eu era un médico duna sosiedade de nómadas sabía resolver muitos problemas morbosos e inflamatórios por meio da Ventosa Guarani. Desde antiguo xa os mestres dos meus mestres sabían cortar convenientemente una calabasa, cabasa ou porongo, de tal xeito que formase un embudo, funil ou cornete, que se aplicaba extraindo o ar por aspirasao, através dun buraco realisado na parte angosta. Iso produsía una escarificasao verdadeiramente eficás, que se complementaba con outras asepsias e limpesas provenientes de antibióticos naturais, fungos existentes nas cortesas das árbores da selva, fermentasoes ou cosimentos de distintas partes de mui variados tipos de plantas.
Eu resebera de meus instrutores o conhesemento de toda una gran farmacopea que estaba alí, todo en volta, a nosa disposisao gratuita. Se nuna rexiao determinada existia alguna clase de mal endémico, por exemplo o que oxe se conhese como Malaria, podíase ter serteza de que tambén o nosso Pai Nhanderu tinha colocado nessa mesma rexiao as folhas, raíses ou cortesas que curaban ese mal espesífico. Ali onde abundaba um tipo determinado de serpente ponsonhosa, nao deixaba xamais de creser alguna árbore cuxas raíses superfisiais (xeralmente con forma de serpentes, para que os umanos as descobrisen rápido por asosiasao), que se podían abrir, raspar su polpa interior e aplicar enseguida esa masa sobre o ferimento. Igual que a ventosa, a polpa de rais, formada por sélulas sugadoras, sugaba o veneno todo para fora e ia ficando negra. O chamán a ia sustituindo tambén por nova polpa limpa que seguia sugando e sugando, até que todo o mal se extraía e a inflamasao remitia. O resto era , como sempre, limpesa, repouso e bon apoio moral que é, foi e será a grande panaséia de todos os médicos do mundo.
Sentirse ben atendido , captar o interés amigo dunha mente superior externa e pola propia recuperasao, captar ese amor intelixente, provoca una resposta igualmente amorosa e intelixente, e colaboradora. Consegue que o sistema imunolóxico do pasiente se anime, desexe responder a esa atensao e realise dilixentemente su trabalho.
Aparte diso, eu conhesía muitos tipos de banhos quentes de asento, así como o uso terapéutico do barro. Tambén muitos antidiarréicos, disentéricos, e antisépticos,.. Usaba muito o pohá aku e o pohá ro'isá. O pohá prepárase fervido, cosinhado, machacado ou mesturado, por exemplo, con sertas plantas machacadas e con mel, o cual daba poderosas infusiones para limpar e recuperar a água corporal contaminada.