
Con todo cuanto levamos escrito xa deu para ver muitas coisas que se poden unir e outras que presentan dificultades e que xerarao dura polémica entre o Portugués e o Espanhol Latinoamericanos, pois obligarían a sentidas renunsias,consesoes e inovasoes por entrambas partes. Mas nao vamos ter medo de nada, nin dos posibles insultos, e continuamos a caminada explorando a Terra Incógnita e fasendo Camino ao andar, que é o noso. Aí vai una introdusao que conta a istoria das duas linguas desde a perspetiva doutra intermeia, un (aparente) PRE-PORTUNHOL mui sientificamente disenhado no último cuarto do século XX por prestixiosos linguistas académicos, que se chama o GALEGO NORMALIZADO, língua ofisial atual da Autonomía de Galicia, Galiza en Portugués, Galisia en Portunhol, lingua con toda a categoría de idioma, porque xa conta con bastantes falantes e muita literatura editada e publicada, e que ben podemos ter en conta como referensia duna construsao linguística rigorosa, cuando estamos construindo a nosa, que quer ser muito mais libre, intuitiva, nada académica e o mais creativa posible. Ainda que trata de guardar o debido e prudente respeito aos pesquisadores cuxa carreira profesional é una grande, importante e sentida parte de su propia vida. Un abraso cordial de Caminel Valterra.
Introdusao: O GALAICO-PORTUGUÉS:
O Espanhol e o Portugués sao dos línguas románicas, ou sexa, filhas do Latín vulgar que falaban os lexionarios romanos que invadiran a Península Ibérica (ou Seltibérica) e que lograran conquistala case toda, menos o alto das montanhas dos Vascos, ao longo de quinientos anos de tenás luta e resistensia. Ambas etnias ibero-séltico-romanisadas sao, pois, na origen, a mesma, a que configurou, xa integrados conquistados e conquistadores depois de varios séculos de mestisaxen e sivilisasao Latina, a Hispania Romana, depois Visigoda e depois Cristá Medieval. Espanha padeseu durante toda su istoria a dor de que o entranhable territorio que consideraba su fachada atlántica, Portugal, desidira independisarse, o conseguira coa diplomasia e a espada, e mantivera insistentemente no tempo aquela escolha de libertade, a pesar de todas as tentativas cortas ou longas de re-unificasao intentadas, xa por meio do abraso de dose amor de Venus ou do forsado e dominador de Marte.
A mesma etnia só se diferensia, pois, pola desisao de Portugal de viver su propia istoria, economía, cultura e língua, que sempre cuidou e puliu como prinsipal totem e bandeira de su identidade diferensiada. As semelhansas entre a única Lingua Espanhola declarada Ofisial na totalidade do Estado, o Castelhano, e o Portugués, sao do orden dun 80% e só contan con un 20% de diferensias ou (o que é terreno ben perigoso para os estudantes), de falsas semelhansas.
Entrambos idiomas nasionais, oxe os mais universais depois do Inglés, existe una língua-ponte, o Galego de Galisia.

.
Durante setesentos anos, o inisial Galaico-Portugués de Portugal converteuse nun Portugués ben vivo en constante evolusao, que se foi diferensiando do Galaico, o cual ficou arcaico e redusido a língua oral das clases populares, porque as clases dominantes galegas, as únicas que lían e escribían, só querían faselo en Castelhano, considerándoo como língua de senhores, así como o Galego de plebeios.


Un dos grupos mais radicais de Galeguistas (radical significa que va até á rais das coisas), era partidario de ir até a rais Galaico-Portuguesa do idioma, asumir como propia a evolusao da língua que tivera Portugal Independente naqueles setesentos anos, e unirse a un veículo moderno de comunicasao universal falado por milhoes de pesoas. A terseira língua en falantes, ofisialisada como propia por múltiples nasoes soberanas do mundo, tras o Inglés e o Espanhol de Castilha.
Porén, no Goberno Autonómico de Galisia tinhan maioria os Conservadores, os senhores e senhoras finos e distinguidos, a mesma clase dominante que durante todos aqueles séculos se apoiara no poder dos reis de Castilha para manter ignorante e pobre, acomplexado, alineado do seu orixen e cultura e sosialmente sometido a seu pobo, considerado clase baixa por eles e, polos Castelhanos, como Espanhois de segunda categoría, rudes e burros porque nao sabían falar ben a língua do Estado Sentral, e suspeitos de ser meio Portugueses... e aínda mais burros e despresíveis por nao ter sido capases de sumarse á coraxosa independensia Lusa, xa que a revolusao que tentaran os Irmandinhos, ou irmandades populares, que tomaron e queimaron a maioría dos castelos de sus nobles, foi logo afogada en sangue por eles, coa axuda do exérsito de Castilha.

A pesar de que o Goberno Conservador maioritario a converteu por decreto en língua co-ofisial da Autonomía Galega, de que pagou muito dinheiro dos contribuintes para formar profesores que pudesen ensinala e de que obligou a varias xerasións a estudiala, a maioria dos xovens saían da aula a seguír falando entre eles Castelhano ou guirías Galegas provinsiais. Primeiro, porque odiaban ser obligados a estudar como propio un enxendro artifisial de distinguidos catedráticos que nunca falou su família; segundo, porque consideraban una perda de tempo ter que estudar una língua que só servía para encontrar un posto de trabalho nas institusoes do Goberno Galego. Coisa muito diferente sería, disían algúns, se tratárase duna língua universal, falada por milhoes de pesoas en vários continentes, como a Portuguesa.
Os eruditos da Academia tinhan recuperado a língua escrita medieval, pero as línguas sao algo mais que palabras escritas, sao vibrantes fonemas entonando un sotaque particular que canta a melodía da alma ao ritmo do caráter dese pobo. Mais toda a entonasao que os modernos galegos sabían dar a aquela construsao linguística era apenas o sotaque regional co que tinhan falado castelhano-agalegado ou galego castelhanisado durante os últimos quinientos anos. Naturalmente, cuando os Portugueses, tao puristas co seu idioma, os ouvían, les paresían Espanhóis falando mal Português... isto é, Portunhol.
E realmente o sería se nao fose que eles o podían entender muito melhor, ao menos o escrito, que o resto dos Espanhois e Ispanofalantes nao Galegos, que pouco entendían a escrita, mas que persebían claramente a pronunsia de cada palabra, tao semelhante á pronunsia do Espanhol.
Aquí vai acabando esta Introdusao, Deo gratias. Foi para explicar que, neste blog, vamos seguir co experimento creativo e artístico, sen a menor pretensao académica, de tentar un verdadeiro Portunhol escrito, un que tambén os Ispanos dentrambos lados do Oséano entendan rápido ao ler.

...un que contenha a simplisidade firme e viril do Castelhano, suavisada polo seseo Ispanoamericano, para que poda faser amoroso casamento coa sensual, sonora e melodiosa dosura feminina do Portugués do Brasil... Así é como gostaríamos tambén que se complementasen as pesoas e as nasoes que representan as duas polaridades de Latinia, Latinoamérica, chamada a ser, cuando ese casamento ao fin se produsa, a grande potensia cultural do Terseiro Milénio, armónica fusao do melhor de todas as rasas do mundo, sobre un continente que cuidou, temos a esperansa e por iso trabalhamos, de preservar de forma sustentable o mais extenso, belo e variado Paraíso Natural do Planeta.
...E seguro que algunas cousas aproveitaremos (como é propio da "Cultura Copiar-E-Colar" da Internet), do enorme esforso pesquisador dos mui respetables académicos galegos, aos que queremos felisitar e agradeser polo Pré-Portunhol tao ben simentado linguisticamente que nos forneseran sen esa intensao, para que nos serva de referensia-ponte erudita entre ambos idiomas universais.
O Portunhol falado xá nao é coisa nosa, depende de que divirta aos internautas e comense a serles útil na escrita. E de que depois, ao tempo que a intercomunicasao sonora vai primando sobre a escrita nas novas tecnoloxias, les siga resultando útil a Latinoamericanos que nao sao puristas dos linguaxes nasionais, senao pesoas normais ás que só interesa comprenderse (comprenderse intelixentemente e cun serto método conformado en rede polos grupos de interesados, nao faser o palhaso duna maneira improvisada sobre a ignoransia, como algúns entenden o Portunhol, dito con todo o respeito para a ousadía da ignoransia, da cual partisipamos, mae da curiosidade creativa, vovó da busca, da pesquisa e da arribada final a un mínimo de método, até pre-sientista). Entendemos que só así chegará a ser un veículo prático de comunicasao, e que só depois de ser escrito e falado por muitos sentos de pesoas, durante muitos anos, cada nasional tinxíndoo con su pronunsia, acabaria acontesendo una natural síntese fonética entre o Portunhol dos Luso e Ispanofalantes.
Nenhum comentário:
Postar um comentário